دو سال پیش، نوجوانان اوکراینی مانند همسالان خود در کشورهای دیگر مشغول دوستی، عاشق شدن و آزمایش چیزهای جدید بودند.

اما نقشه ها و رویاها به سرعت با تهاجم روسیه که در 24 فوریه 2022 آغاز شد، درهم شکست و بسیاری از جوانان را مجبور کرد که از خانه، دوستان و مدارس خود فرار کنند و زندگی جدیدی در کشوری غریب بسازند.

ده‌ها هزار نوجوان اوکراینی در میان میلیون‌ها پناهنده که به دیگر کشورهای اروپایی گریخته‌اند، به لهستان همسایه، برخی با خانواده‌های خود و برخی بدون آن‌ها سرازیر شدند. نزدیک به شش میلیون اوکراینی در خارج از کشور آواره هستند، بانک جهانی مطالعه نشان می دهد.

دو سال بعد، بسیاری از آنها وارد زندگی جدیدی شده اند. اما برخی با نگرانی، عصبانیت و ناامیدی و همچنین احساس برزخ دست و پنجه نرم می‌کنند، زیرا به احتمال بازگشت روزی به اوکراین در صورت پایان درگیری فکر می‌کنند.

انتقال به بزرگسالی می تواند یک سفر دشوار باشد و خطر و اختلال ناشی از جنگ آن را سخت تر کرده است.

Marharyta Chykalova که در ماه مارس 17 ساله می شود، در آوریل 2022 پس از اینکه برای هفته ها در زیرزمین خوابید – و از ترس جان خود – در حالی که نیروهای روسی شهر را اشغال کردند، زادگاه خود خرسون در جنوب اوکراین را به همراه مادرش ترک کرد.

آنها به مولداوی گریختند، سپس به رومانی قبل از اقامت در شهر لهستانی Gdynia. ماریتا شروع به یادگیری زبان لهستانی کرد و تلاش زیادی کرد تا در مدرسه جدید لهستانی خود جا بیفتد، اما شش ماه اول سخت بود.

او می گوید که در خانه با برخی از نزدیک ترین دوستانش در تماس بود، اما با این وجود احساس تنهایی می کرد.

برای کمک به مقابله با افسردگی، این دانش آموز خوش زبان به کلاس های تئاتر پیوست که به او اجازه می داد احساسات خود را روی صحنه بیان کند و به او کمک کرد دوستان جدیدی پیدا کند.

او گفت: “بعضی از مردم می گویند که خانه جایی نیست که در آن زندگی می کنید، اما خانه جایی است که در آن احساس خوبی داشته باشید.” من در صحنه، با افراد نزدیکم احساس خوبی دارم. این خانه من است.”

بر اساس داده های ژانویه اداره امور خارجی ها، حدود 165000 نوجوان اوکراینی بین 13 تا 18 سال به عنوان پناهنده در لهستان ثبت نام کرده اند.

برخی در Blue Trainers، یک فضای اجتماعی در یک مرکز خرید در گدانسک جمع می‌شوند و در آنجا بازی‌های رومیزی، بیلیارد و تنیس روی میز بازی می‌کنند. بیشتر از همه، آنها با همتایان اوکراینی و لهستانی خود ارتباط برقرار می کنند.

ثبت نام در ورزش یکی از راه های محبوب برای مقابله با شوک جنگ در میان جوانان بود.

آندری نونکا، 15 ساله، از خارکف، در روز تولد خود، 6 مارس 2022، به همراه مادرش وارد لهستان شد. پدرش در اوکراین ماند. گاهی اوقات، او تمایل زیادی به بازگشت به خانه برای دیدن دوستان و پدرش احساس می کند.

پیوستن به یک باشگاه بوکس به او کمک کرد دوستان جدیدی پیدا کند و اکنون به طور فزاینده ای به لهستان به عنوان فرصتی برای یافتن یک شغل خوب، احتمالاً در فناوری اطلاعات، نگاه می کند.

آندری گفت: «فکر می‌کنم به خاطر جنگ، زودتر به بلوغ رسیده‌ام. در حال حاضر، تشخیص اینکه خانه من کجاست دشوار است. در حال حاضر، خانه من در اوکراین است.

داریا وینورادووا، 17 ساله، که او نیز اهل خارکف است، پدر و مادرش را پشت سر گذاشته و می گوید که دیگر نمی خواهد برگردد.

او گفت: “من نمی خواهم به عقب برگردم، زیرا خارکف بسیار ویران شده است، چیزی برای بازگشت وجود ندارد.” “من گاهی برای دیدن والدینم برمی گردم، اما می خواهم اینجا بمانم.”